Zwemmen, fooddrop, kerst, braaien en verslagen

Hallo allemaal,

Allereerst bedankt voor alle leuke reacties, kerstwensen en bemoedigingen via de blog, facebook of e-mail! Erg leuk om te lezen!! Ik hoop dat u, jij, jullie ook allemaal een fijne kerst hebben gehad en wens iedereen alvast een gezegend Nieuwjaar!

Het is alweer een tijdje geleden, maar de laatste keer dat ik blog plaatste was ik op het einde van mijn vakantie en ondertussen is er al weer heel wat gebeurd.

Toen ik terug kwam van mijn vakantie waren er, zoals ik al verwacht had, nog maar heel weinig kinderen op GGA. Veel kinderen zijn bij hun familie voor de vakantie. De kerkdienst die ik de zondag na mijn terugkomst bijwoonde, was erg mooi. De preek ging er over dat we ons vaak niet door God willen laten leiden, maar zelf willen bepalen wat we doen. God heeft met iedereen een plan en ook iets als mijn verblijf in Zuid Afrika, hoort bij dat plan. De dominee vertelde dat alles wat ik hier leer en meemaak, meeneem naar Nederland en door dat te delen met anderen kunnen er weer nieuwe dingen ontstaan. We moeten niet bang zijn als God ons roept om iets te doen, maar er op vertrouwen dat hij ons geeft wat we nodig hebben. Ik vond dit een erg mooie boodschap en ik vind het ook typerend voor de houding van de mensen hier. Ze verwachten echt alles van God, want ze kunnen niets anders, in Nederland zijn er zoveel andere dingen waar je op kunt “vertrouwen”, maar hier is het bijna een algemeen gegeven dat je alles van God verwacht, heel bijzonder. Het was erg warm weer en we gingen met alle kinderen zwemmen, hier moet je een short en een hemdje aan dus echt bruin wordt je er niet van, maar het is echt super leuk met die kleintjes!

Er waren de afgelopen twee weken oud vrijwilligers uit Noorwegen op bezoek en zij hadden voor maandag 16 december een braai georganiseerd. Nadat we ‘s ochtends met ons project bezig waren geweest, moest ik ’s middags werken en hebben we ’s avonds met alle vrijwilligers en kinderen gegeten in de keuken, was gezellig.

Dinsdag 27 december was het dag 1 van de 2 dagen fooddrop waar ik bij mocht helpen die week. ’s Ochtends arriveerde de auto met al het voedsel en moesten we dat uitpakken, sorteren en er pakketen van maken. Ieder voedselpakket bestaat uit: Een zak meel, zak rijst, soya bonen, thee, zout, zeep, olie en suiker. Na het maken van de pakketen moesten we tellen hoeveel pakketen we nodig hadden voor die dag en de auto waarmee we de vallei in zouden gaan inladen. ’s Middags gingen we de vallei in naar een centraal punt, waar iedereen die in het fooddrop programma zit heen komt. Ik moest van iedereen de kaartjes checken en controleren of het kind die in het programma zit, nog steeds naar school gaat en welke maat kleding het kind heeft. Het regende de hele dag door en ik had echt medelijden met de kinderen die een heel eind terug naar huis moesten lopen, met dat zware pakket. Iedere maand is er een fooddrop van uit GGA en de gezinnen moeten dus een maand met zo’n pakket doen. Het pakket is alleen veel te weinig voor een maand en dat voelde toch wel raar, je weet dat je een pakket weggeeft waar niet genoeg eten in zit.. De vrouwen ontvangen 5 maandverbandjes voor een hele maand, het maakt niet uit hoe groot het gezin is, dan ben ik toch wel heel dankbaar voor alles wat ik in Nederland, maar ook hier allemaal heb. De volgende dag was er weer een fooddrop en moest de auto opnieuw ingeladen worden. Deze keer gingen we naar een andere vallei en reden we echt langs de huizen. We hadden deze keer ook knuffels en speelgoed mee en de gezichtjes van de kinderen waren echt prachtig om te zien. Een hele groep kinderen begon te zingen en te dansen, nadat ze een teddybeer en een fluitje hadden ontvangen, echt heel bijzonder. Het mooie van deze fooddrop dag was dat we nu echt de huizen van de mensen ook konden zien en dan besef je toch veel meer hoe erg de situatie eigenlijk is. Mensen zijn echt afhankelijk van de goedheid en het geld van andere mensen..

Er zijn van de groep erg veel mensen op vakantie i.v.m. kerst en ouders, vrienden, vriendinnen die langs komen, dus in huis is het erg rustig. Op zich is dat ook wel een keer lekker, veel meer ruimte en iets meer rust meer in huis. Vrijdag 20 december moest ik ’s ochtends werken en ineens verbaasde ik me over het feit hoe vrij de kinderen hier eigenlijk zijn. Een jongetje van nog geen 3 jaar oud was met een grote steen een noot aan het kapot slaan en ik liet dat gewoon toe, terwijl ik in Nederland zoiets waarschijnlijk direct als gevaarlijk bestempeld zou hebben. Hier kunnen kinderen in bomen klimmen, van muurtjes springen etc, zonder dat iemand daar wat van zegt. Raar dat je je zo makkelijk aanpast aan wat gewoon is hier. Er gebeuren ook nooit ongelukken en ik denk dat kinderen op die manier ook veel beter kunnen leren hoe de wereld in elkaar zit, in plaats van altijd maar te horen dat dingen gevaarlijk zijn gewoon er zelf achter komen hoe gevaarlijk iets is. ’s Middags ben ik naar de Mall geweest en heb ik voor het eerst in Zuid Afrika chinees gegeten, erg lekker! Ook maar een hoestdrank gekocht, want was al 6 dagen ontzettend aan het hoesten.

Zaterdag 21 december hadden we een kerstviering die vanuit de kerk georganiseerd was, het was erg warm weer dus gingen we eerst ’s ochtends met de kinderen zwemmen en daarna lunchen, knutselen, spelletjes spelen en zingen met zijn allen. Wel heel raar om met 32 graden kerst te vieren, kerstlampjes, kerstbomen en kerstliedjes zingen in een zomerjurkje! De volgende dag was er kerstdiner voor iedereen van GGA, ik moest werken dus helpen met de voorbereidingen, het was alweer erg warm! We hebben lekker gegeten met zijn allen, de kinderen zongen mooie liederen en ze kregen cadeautjes van oud vrijwilligers. Ik was ondertussen nog steeds aan het hoesten en Heather stond er op dat ik de volgende dag naar de dokter zou gaan. Ik moest de volgende dag werken, maar ben even naar de apotheek gegaan en heb 2 drankjes meegekregen. Ik had medelijden met Sarina, want zij slaapt bij mij op de kamer en werd ook ’s nachts wakker van mijn gehoest.. ’s avonds heb ik lekker in bed een filmpje gekeken.

Sarina en ik zijn deze week ook flink bezig geweest met ons project, want het einde van ons verblijf nadert en dus moet het project ook richting de afrondingsfase gaan. Helaas is dit nog lang niet het geval en moeten we dus flink door werken! Toch zijn we al mooi opgeschoten en ik hoop dat het allemaal op tijd af komt, het is een beetje zonde om de laatste weken alsnog in de stress te raken ;)

Dinsdag 24 december was het kerstavond en we hadden allemaal lekkere dingen in huis gehaald en hebben met zijn vijven kerstavond gevierd, heel apart om zo ver van huis, van de kerk kerstavond te hebben. De volgende dag was het 1e kerstdag en ik had ochtenddienst. Het was ’s ochtend vroeg om half 8 al super warm en ik liep in mijn korte broek en hemdje de deur uit en het eerste wat ik kreeg te horen was: ‘Merry Christmas Esther!” Zo apart!! Dit is wel de warmste kerst die ik ooit heb meegemaakt! ’s Middags was er een kerstlunch, de kinderen kregen cadeaus er werden liedjes gezongen en we kregen ijs, het was alweer 32 graden! ’s Middags werd er een voetbalwedstrijd gespeeld door de jongens en toen ik vrij was kon ik gewoon in de tuin zitten met een drankje, grappig om zo kerst te vieren. Ik moet zeggen dat ik de mensen thuis op dat moment wel miste. Carlo, mijn ouders, vriendinnen, maar ook gewoon naar de kerk gaan de bekende kerstpsalmen en gezangen te zingen, alles wat ik gewend ben is hier niet. Gelukkig heb ik wel even kunnen bellen, dat is dan toch wel even fijn :)

De nieuwe hoestdrankjes werken gelukkig en ik kan eindelijk weer een beetje normaal slapen. Veel van de kinderen zijn afgelopen donderdag vertrokken voor een paar dagen kamperen, dus er zijn nog maar 13 kinderen op heel GGA. Gisteravond werd de braai aangezet en zaten we gezellig met zijn allen buiten, heerlijk genieten.

Vandaag heb ik aan een verslag gewerkt en moet ik werken van 5 tot 9. Morgen moet ik alweer inpakken, want er staat vanaf zondag een weekje Kaapstad in de planning. Deze vakantie is al een poos geleden gepland, maar ik zou net zo lief hier blijven. De tijd gaat zo ontzettend snel en als ik terug kom van mijn vakantie duurt het nog maar 10 dagen en dan zit het er op!! Ik heb op zich wel zin om weer naar huis te gaan en iedereen weer te zien, maar aan de andere kant kan ik me niet voorstellen om alle kinderen te moeten missen straks! De laatste weken hier moet er helaas ook erg hard gewerkt worden aan verslagen en projecten en daar baal ik van. Ik wou dat ik gewoon twee weken lang, alleen maar met de kinderen mocht werken, zonder allerlei andere dingen te moeten doen. Ik geniet met volle teugen van alles en ga ook deze laatste 3 weken ontzettend genieten van alles, wetend dat niemand dit meer van me af kan pakken!

Liefs,

Esther