Bijna een maand weg

Zo eindelijk weer tijd om een blog te schrijven! Dat was alweer even geleden, de afgelopen dagen heb ik het dan ook drukker gehad dan in de weken daarvoor. Deze blog is dan ook even wat langer dan normaal…;)

Zaterdag 5 oktober, het is al meer dan twee weken geleden dat ik schreef dat ik het weekend vrij zou zijn, maar dat we waarschijnlijk nergens naar toe konden gaan in verband met het vervoer. Dat is dus toch net even anders gegaan =)
Op vrijdag hadden we de trip naar het winkelcentrum en Heather zat achter het stuur. Ik vertelde haar dat we de dag er na graag weg wilden, maar dat we niet wisten hoe. Heather vroeg waar we heen wilden gaan en nadat we gezegd hadden dat we naar het strand in Durban wilde, stelde ze voor om ons mee te nemen. Zij had die dag namelijk een afspraak in Durban en als wij de benzine zouden betalen, konden we mee. Dit aanbod namen we natuurlijk aan! En zo stonden we zaterdagochtend om 9:00 uur klaar om naar het strand te gaan. Zoals iedereen eigenlijk al verwacht had, vertrokken we pas een uur later, maar de zon scheen dus onze dag kon al niet meer stuk. De rit naar het strand was mooi, overal mooie natuur om me heen en ik heb ondertussen met Heather gepraat over de schepping van God. Ze vroeg wat ik tot nu toe het mooiste vond van alles wat ik gezien had en ik vertelde haar dat het natuurpark grote indruk op me had gemaakt. De kleuren die ik hier zie en alle dieren zijn echt zo anders dan in Nederland en zo geweldig om te zien. Bomen met roze, paarse en gele bloemen en prachtige vogels. Op het strand was het heerlijk, het water was lekker warm, de zon scheen en de golven waren heel hoog. We hebben lekkere ijsjes gegeten en aan het einde van de dag nog even een terrasje gepakt, dit was echt het gevoel van vakantie, genieten. Op die momenten mis ik het wel om alles wat meemaak te kunnen delen met de mensen thuis. Het zou af en toe fijn zijn dat Carlo, mijn ouders, vriendinnen gewoon heel even langs konden komen en konden zien en meemaken wat ik allemaal mag zien en meemaken.
’s Avonds werd er op GGA een film afgespeeld en heb ik de hele film met een meisje op schoot gezeten. Ik blijf het apart vinden hoe snel de kinderen hier bij me op schoot kruipen en zich vertrouwd bij me voelen.

Zondag 6 oktober, ik was heel erg vroeg wakker en de zon scheen dus ik ben de was maar gaan doen. De wasmachine was “gerepareerd” maar de was kwam er smeriger uit dan het er in ging en nu blijft het dus wassen met de hand.. Er zijn ondertussen al 3 keer mensen langs geweest om naar de wasmachine te kijken, maar er is nog steeds niet veranderd aan de situatie. Na het wassen en ophangen van mijn kleren ging ik naar de kerk en het was een ontroerende dienst. Een vrouw die hier iedere dag werkt op GGA, vertelde dat haar man ernstig ziek is en er werd met de hele gemeente voor haar gebeden. Het is toch heel anders dan wanneer er in Nederland voorbede voor iemand gedaan wordt, hier voelt het veel dichterbij en was ik er veel bewuster mee bezig. ’s Middags heb ik een tijdje op de bult achter ons huis gezeten (achter ons huis is een bult en die is heel geschikt om op te zitten en na te denken), ik besefte dat ik hier heel erg geconfronteerd word met mijn geloof. Hier is het niet vanzelfsprekend om te geloven, dus ik denk er veel meer over na en moet mijn keuzes vaker verantwoorden, het voelt wel fijn om er zo mee bezig te zijn.
’s Middags was er een optreden van The Young Zulu Warriors (een zang en dansgroep van mensen van GGA), omdat er mensen uit Noorwegen op bezoek waren. Het was echt super leuk om te zien! Dezelfde kinderen hadden een paar weken daarvoor nog voor ons opgetreden, maar nu kennen we alle kinderen en is het veel leuker om te zien. ’s Avonds zat ik binnen en iedereen was bezig op de laptop of was aan het lezen, dus ik verveelde me een beetje. Ik hoorde mensen zingen en muziek maken en besloot om te gaan kijken waar het vandaan kwam, toen ik richting het geluid liep kwam ik nog twee mensen van onze groep tegen die precies hetzelfde dachten. We gingen samen richting de muziek en daar troffen we Heather, Patrick, The Zulu Warriors en gasten uit Noorwegen aan. We mochten er bij komen zitten en genoten van gitaarmuziek, zang en dans en we kregen zelfs les in Zulu dansen! Het was echt geweldig, super mooi en leuk om mee te maken!

Maandag 7 oktober, Sarina, Jonne en ik (Pedagogiek studenten) zouden om 11:00 uur afspraak hebben met Heather om over ons project te praten. Toen we aankwamen bleek Heather wel thuis te zijn, maar de afspraak zou verzet worden naar de middag. In Nederland zou ik me er waarschijnlijk echt ontzettend aan geërgerd hebben, maar hier was ik er al bijna vanuit gegaan dat het niet door zou gaan. Ik kan het hier allemaal veel makkelijker loslaten, heel apart.. We zijn toen maar gewoon bezig gegaan met ons project en hebben om 16:00 uur alsnog de afspraak met Heather gehad om over ons project te praten.

Dinsdag 8 oktober, het was vandaag de verjaardag van Carlo en het voelde niet zo leuk, dat ik daar niet bij kon zijn. Ineens besefte ik hoe ver ik van Nederland zit en wat 4 maanden weg zijn eigenlijk betekent.. Die dag ben ik bezig geweest met mijn project en heb ik met Carlo geskyped! Het was echt leuk om hem weer te zien!!

Woensdag 9 oktober, we hadden met de hele groep een afspraak met Heather om 11:30 uur om over alle projecten te praten (deze afspraak ging wel gewoon door ;)). Het gesprek heeft bijna 2 uur geduurd, dat komt doordat Heather ontzettend enthousiast is in alles wat ze doet. De gesprekken hebben niet de structuur die ze in Nederland zouden hebben, Heather praat over van alles en nog wat en is in alles en iedereen geïnteresseerd. Ze heeft echt talent om mensen te motiveren en enthousiast te maken. Na het middageten heb ik weer boven op de berg gezeten en nagedacht over mezelf en het leven. Ik besef dat ik veel blijer ben met de persoon die ik hier ben, dan met de persoon die ik in Nederland ben. Het lukt het me veel beter om dingen los te laten en me niet om het minste of geringste druk te maken. Ik denk dat ik hier ook wel beïnvloed word door de mensen om me heen en de cultuur in het algemeen.

Donderdag 10 oktober, we hadden in de ochtend een vergadering met alle vrijwilligers en het management. Ik verbaasde me over de regels die gesteld werden, het is echt heel anders dan in Nederland. Ook al had ik daar van te voren al rekening mee gehouden, toch verbaasde het me. Daarna heb ik twee studenten van onze groep geholpen met de les die ze moeten geven en ik merkte dat ik dat erg leuk vond. Misschien dat ik me in de toekomst wel ga richten op preventieprogramma’s. Ik merk dat ik de rust hier heerlijk vind in Nederland ga ik al gauw televisie kijken als ik even niets te doen heb, maar hier pak ik een boek of denk ik gewoon even over alles wat ik beleefd heb. Het voelt lekker om op deze manier te leven.

Vrijdag 11 oktober, de groep die vorige weekend vrij was, moest dit weekend werken en dat was dus de groep waar ik ook bij hoorde. In de ochtend moesten we eerst naar de supermarkt om de boodschappen voor de hele week te halen en op de een of andere manier was dit veel meer dan verwacht! Ik schaamde me echt tegenover de mensen hier dat we met zoveel boodschappentassen terug kwamen. Daarna hebben we geluncht en moesten we werken. ’s Avonds had ik ook dienst in het huis van de oudere meiden en zij hebben ons leren dansen, was erg leuk. Het is echt ongelofelijk hoe jong iedereen hier al kan dansen, volgens mij is dat echt aangeboren.

Zaterdag 12 oktober, ik heb weer kleren gewassen (wasmachine nog steeds kapot) en daarna gewerkt. De kinderen verveelden zich dus wij hebben een parcours gemaakt waar ze een wedstrijdje konden spelen. We gebruikten allemaal materialen die op dat moment aanwezig waren: autobanden, cornflakes dozen, sinaasappels en lepels. De kinderen vonden het heel leuk om te doen en ik besefte hoe simpel het eigenlijk kan zijn om plezier te hebben, zonder Nintendo, computer of televisie.

Zondag 13 oktober, ik had de ochtendshift dus begon de dag met het wakker maken van de kinderen en te zorgen dat ze op tijd in de kerk zouden zijn. Na kerktijd hebben we met ze gespeeld op de trampolines. Op een gegeven moment speelden de kinderen “schooltje” ik vond het heel apart om te zien, want er zijn duidelijk verschillen met Nederland. Ik vond het bijzonder dat ik aan de manier van spelen al zulke grote verschillen kon aflezen.

Maandag 14 oktober, vandaag bezig geweest met verslagen en project.

Dinsdag 15 oktober, ik heb de hele dag ziek op bed gelegen.. Alle anderen hadden een fooddrop in de vallei, dus het hele huis was stil en ik kon de hele dag slapen. Dit heeft wel geholpen, want de volgende dag was ik flink opgeknapt!

Woensdag 16 oktober, vandaag geen scheen de zon dus kon ik weer een wasje draaien. Het is toch wel heel wat anders om het constant zelf te moeten doen met de hand, of dat ik het gewoon thuis in de wasmand kan gooien. Eerst moeten er twee teilen gevuld worden met heet water (duurt even), dan in één van de twee teilen waspoeder, wassen, uitknijpen, spoelen in de tweede bak, weer uitknijpen, ophangen en dat ongeveer 3 keer, voordat je alles schoon hebt! (ik mis een wasmachine…)

Donderdag en vrijdag, bezig geweest met project, verslagen, e-mail en de blog!

Zo dat was een hele lap tekst, ik hoop tussen deze en de volgende blog minder tijd te laten zitten dan de afgelopen keer!

Dit weekend ben ik weer vrij en vanmiddag gaan we naar het winkelcentrum, de plannen om naar het strand te gaan morgen gaan niet door, want het regent hier al 2 dagen non stop. Het huis ligt vol met zand en modder en ik loop constant in 2 truien rond (ja dat ik ook Zuid Afrika).

Ik geniet nog steeds met volle teugen en zie uit naar de komende maanden!